VERONİKA ÖLMEK İSTİYOR - Paulo Coelho

Ben sevdiğim cok sevdiğim kitaplara yorum yapmakta zorlanırım. Kelimeler dökülmez bir türlü ne yazsam yetersiz kalıcak gibi. I yüzden bu yazıda yorumumda ben susucam ama alıntılar konuşucak. Tamam bende biraz konuşcam. Ama siz ilk alıntılara bakın ve bu kitabı alın. 

Bir insan neden intihar eder? Kitap bu soruyla başlıyor. İlk sayfarda Veronika aslında hepimizin zaman zaman yakındığı hayatın tek düzeliğinden yakınıyor.. Cekici, güzel istediklerini kolayca elde edebilen bir kadın Veronika. Herkesin yaşamak istiyeceği bir hayata sahip peki ya neden intihar ediyor? 

''tüm tanıdıkları onu gıpta edilecek bir kadın gibi görürlerdi, ama bu görüntüyü sağlamak, kendisi için yarattığı bu imaja uygun davranmaya çalışmak hemen hemen tüm enerjisini tüketmişti.
bu yüzden kendi kendisi olmak için gereken enerji hep eksik kalmıştı. dünyadaki herkes gibi, mutlu olmak için başkalarına ihtiyaç duyan bir kişiydi, ama başkalarıyla da baş etmek de zordu.
güçlülüğü ve kararlılığıyla pek çok kişiyi etkilemişti veronika, ama neye yaramıştı bu? boşlukta kalakalmıştı, yapayalnız.. ölümünü bekleme odasında. ''

“şimdiye kadar hiç kendi istediğim gibi yaşayamadım, hep birilerini mutsuz ederim düşüncesi ile, aile mi hayal kırıklığına uğratırım endişesi ile yaşadım.asla tam anlamıyla mutlu olmadım; istediğim mesleği seçemedim, istediğim gibi diğerlerini özgürce sevemedim.ilerde ne olacak peki ; evleneceğim, çocuklarım olacak, sıkıntılarım olacak, kendimi onlara adayacağım, onlar beni bırakıp gidecek, terk edeceğim veya terk edileceğim..şimdiden gördüğüm bu geleceği neden kabul edeyim ki; kendi isteğimle bu noktada bırakmak varken..”

Veronika da aslında bizim gibi, hepimiz hayatın sıradanlıgından monotonlugundan yakınmıyor muyuz zaman zaman? Veronika da böyle yaşamak istemediğine karar veriyor. Ve cesaretini toplayıp intihar ediyor. Tabi herşey istediği gibi gitmiyor ve gözlerini Vilette'de acıyor. 

”Kendi kendisiyle gurur duyma zamanıydı, şimdi yaptığı şeyi yapabildiği, en sonunda cesaretini toplayıp bu yaşama veda edebildiği için.''

Veronika'nın intihar etmeden önceki kısmında  hayatın anlamını sorgulamasında hayata dair cok güzel notlar bulabilirsiniz, hepimizin aklında olanları o kadar güzel aktarmıs ki yazar. Mutlaka kendinizi bulacaksınız, yakın hissedeceksiniz.Veronika'da olmasa diğer karakterlerde...

'Veronika her şeyden nefret ediyordu ya, en çok da yaşamını sürdürmüş olduğu biçimden, içinde barındırdığı yüzlerce Veronika'yı keşfetmeye zahmet etmeyişinden tiksiniyordu. Oysa orada kim bilir ne ilginç, ne meraklı, ne cesur, ne küstah, ne deli kızlar duruyordu.'

Kitabın sonundaysa bir insan neden intihar etmemeli sorusunun cevabını buluyorsunuz. Bence mutlaka okumanız gereken, size birşeyler katacak kitaplardan. Benim en sevdiklerim arasına girdi. 

"tanıdığı bir sürü insan başkalarının başına gelen korkunç olaylardan sanki gerçekten üzgünmüş ve yardım etmek istiyorlarmış gibi söz ederlerdi, ama işin gerçeği, başkalarının acılarından zevk aldıklarıydı; çünkü böylece kendilerinin mutlu ve şanslı olduklarına inanabiliyorlardı."

"korkaklık belki de. ya da hiç yakanı bırakmayan yanılma korkusu, başkalarının senden beklediklerini gerçekleştirememek korkusu."

"Keşke herkes kendi içsel deliliğini bilse ve onunla birlikte yaşamayı öğrense.Dünya daha kötü bir yer mi olurdu?Hayır insanlar daha yürekli,daha mutlu olurlardı. 

"duygular hep vardı, ama hep gizlenmek zorundaydı."

"İnsanların mutluluk olasılığı ne kadar yükselirse mutsuzlukları da o kadar artar"

"Kendi dünyasında yaşayan herkes delidir.Şizofrenler,psikopatlar,manyaklar.Yani,başkalarından farklı olanlar.

"düşünceleri hep geçmişe dönük kalmalıydı ki yaşama dönmek gibi isteklere kapılmasın."